Kartlı harcamalar rekor kırarken, Gümüşhane'de borçlanma alışkanlığı alarm veriyor

Yüksek enflasyon ve daralan alım gücü vatandaşın ödeme alışkanlıklarını değiştirdi. Türkiye genelinde olduğu gibi Gümüşhane’de de kredi kartı kullanımı hızla artıyor. Nakit taşımak neredeyse lüks haline gelirken, mahalle bakkalından eczaneye kadar hemen her yerde POS cihazı sesleri yükseliyor.

Bankalararası Kart Merkezi’nin (BKM) yayımladığı verilere göre Haziran ayında kartlı ödemeler geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 51 artarak 1,91 trilyon TL’ye ulaştı. Bu rakam, vatandaşların hızla nakitten uzaklaşarak kredi kartlarına yöneldiğini gösteriyor. Aynı tablo Gümüşhane sokaklarında da açıkça gözlemleniyor.

  "Nakit yok, kart var; ama limit de kalmadı"

Gümüşhane’de birçok esnaf, özellikle son bir yılda temassız ödemelerin ve taksitli satışların belirgin biçimde arttığını söylüyor. Küçük esnaf artık müşterinin "nakit var mı?" değil, "POS çalışıyor mu?" sorusuyla kapıdan girdiğini belirtiyor.

Kelkit ve Şiran ilçelerinde yaptığımız gözlemler, emekli maaşı ile geçinmeye çalışan vatandaşların market harcamalarından eczane ödemelerine kadar birçok alanda kart kullanmaya mecbur kaldığını ortaya koyuyor.

  Kart sayısı artıyor, borç da büyüyor

Türkiye genelinde kredi kartı sayısı 135,2 milyona, banka kartı sayısı ise 214,4 milyona ulaştı. Toplam kart adedi 453 milyon seviyesine tırmandı. Her 5 kartlı ödemeden 4'ü artık temassız olarak gerçekleşiyor. İnternetten yapılan kartlı ödemeler yüzde 59 artarak 557 milyar TL’ye çıktı. Bu eğilim, kırsal nüfusun bile dijital harcamaya kaydığını gösteriyor.

Gümüşhane’de özellikle genç nüfus ve yeni evli çiftler arasında "kredi kartı ile geçinme" bir rutine dönüşmüş durumda. Ancak her ay gelen yüksek faizli ekstreler, vatandaşın psikolojik ve ekonomik yükünü artırıyor.

  Uzmanlar uyarıyor: "Sanal para değil, gerçek borç"

Ekonomistler, kredi kartı harcamalarının ‘nakit gibi düşünülmesi’ gerektiğini ve mevcut tabloda ciddi bir borçlanma alışkanlığının yaygınlaştığını vurguluyor. Gümüşhane gibi gelir seviyesi düşük ve göç veren şehirlerde bu durumun daha kırılgan sonuçlar doğurabileceğine dikkat çekiliyor.